ជាការពិតណាស់ដែលមនុស្សជាទូទៅ ពួកគេមានសក្តានុពលភាពជាមនុស្សរៀងៗខ្លួន ប៉ុន្តែអ្វីដែល សំខាន់ថា «តើអ្នកប្រើអស់សក្តានុពលភាពជាមនុស្ស ក្នុងគោលបំណងអ្វី?» សូមចំណាចពេលអាននូវការបកស្រាយខាងក្រោមនេះ៖
កើតមកជាមនុស្ស ត្រូវតែប្រើអោយអស់សក្តានុពលភាពជាមនុស្ស។ ប៉ុន្តែគ្រាន់តែប្រើអស់សក្តានុពលភាពជាមនុស្ស ក៏មិនទាន់មានន័យថាអ្នកបានប្រើជីវិតត្រឹមត្រូវហើយដែរ។ សំនួរបន្ទាប់គឺថា តើអ្នកប្រើអស់សក្តានុពលភាពជាមនុស្ស ក្នុងគោលបំណងអ្វី? មនុស្សច្រើនគគោកលើលោកនេះ ដែលប្រើអស់សក្តានុពលភាពរបស់ខ្លួន ក្នុងន័យអាត្មានិយម។ អ្នកយកមនសិកាជាមនុស្សមកពិចារណាចុះ បើគ្រាន់តែដើម្បីខ្លួនឯង អ្នកឆ្កួតឬអ្វីដែលខំដើម្បីបាន អោយលើសសេចក្តីត្រូវការដើម្បីរស់នៅសមរម្យនោះ?
អ្នកគ្រាន់តែពិចារណាអំពីជីវិត អំពីសេចក្តីត្រូវការចំបាច់របស់ជីវិត នោះ ក្តីត្រូវការដើម្បីរស់របស់អ្នក នឹងត្រូវថយចុះ ពេលនោះអ្នកក៏មិនចាំបាច់ត្រូវហត់នឿយខ្លាំងហួសដើម្បីរស់ដែរ ហើយបើទោះបីជាអ្នកបានដោយមិនបាច់ខំ ក៏មិនដឹងជាយកទ្រព្យនោះទៅធ្វើអ្វីដែរ។ ប៉ុន្តែបើអ្នកពិចារណាដោយមនសិកា អ្នកនឹងរកឃើញផ្លូវជីវិតនៃការចែករំលែកមួយ ដែលការលះបង់របស់អ្នកដើម្បីសំរេចបំណងនៃការចែករលែកនោះ វាមានតំលៃជាគុណធម៌ខ្ពង់ខ្ពស់ណាស់ គួរអោយគោរពណាស់ មនោសញ្ចេតនា មានភាពស្រទន់ កក់ក្តៅ ហើយទីបំផុតពិភពលោកនេះនឹងបានស្រស់បំព្រង ដោយការលះបង់ប្រកបដោយមនោសញ្ចេនាដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់អ្នក។
បើអ្នកបន្ថែមការពិចារណាលើការលះបង់របស់អ្នកៗនឹងរកឃើញលក្ខខណ្ឌមួយដែលចិត្តជាអ្នកលះបង់ដូចអ្នកត្រូវការពីមនុស្សក្នុងលោកនេះមកវិញ" សូមធ្វើខ្លួនអោយមានតំលៃសមជាមនុស្សដែលគួរទទួលបានការលះបង់របស់ខ្ញុំផង" ខ្ញុំពិតជាគ្មានកំលាំងជួយចំពោះមនុស្សដែលគ្មានតំលៃទេ។ នេះហើយជាតំលៃនៃជីវិតរបស់មនុស្សគ្រប់រូប៕
តើជាការពិតដែលទេដែលថា«ទ្រឹស្តី មិនស្មើនឹង ភាពជាគំរូ» នោះ? ចុចស្តាប់ការបកស្រាយ៖
No comments:
Post a Comment